ευθυμοποιός

εὐθυμοποιός, -όν (Μ)

αυτός που προκαλεί ευθυμία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εύθυμος + -ποιός < ποιώ (πρβλ. βροχο-ποιός, κακο-ποιός)].